دل نوشته

بن بست
درست همین جاییه  که الان من ایستادم

یعنی درهای بسته ی پیش رو

یعنی یه فضای مه آلود  و  نمناک که تو مشتهای زمان

مچالت کنه و آرزوی یه نفس تازه مضحک ترین تقاضای  تو از زندگی باشه.یعنی;

وبال گردن خودت باشی و  سنگینی سرت آزارت بده.

بن بست  یعنی اینجا.

همین جایی که خودت رو هم مرکز می بینی و هم محور,

وتازه تلخ تر  اونجاییه که میفهمی نه مرکزی و نه محور.

اگه سیم های  ارتباط یت به هیچ جا وصل  نباشه اگه دلت رو به نخ پیرهنش گره نزنی

و اگه پنجره  های تنفست  رو به باغ خداییش وا نکنی

به سرزمین  وحشت,به حصار های بن بست میرسی  و تنهایی قورتت میده.