غزل

چشمت زحل  ستاره ی هالی  ست خنده ات

پشت نگاه سبز خیالی ست خنده ات

جانا! برای روزه ی ماه سکوت من

تصویر یک حلول حلا لی ست خنده ات

تا  زهره سوز  چشم تو باشد غرور  من

جاذب ترین  مدار  حوالی  ست خنده ات

باکی نباشدت به خم جاده دل  بزن

در  جان خیس جاده خالی  ست  خنده ات

پلکی  بخند در شب  تردید این دیار

خورشید  صبح چشم اهالی ست خنده ات

پشت چکاچک هیجان  سیاه ابر

عطر حیات دشت شمالی  ست خنده ات

با چشم جان رصد شده آن نو بهار حسن

با آنکه چون ستاره ی هالی ست  خنده ات