رباعی
چهارشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۹۳، ۱۰:۰۲ ق.ظ
مدادم روی هر سطری چو سنگی سرد می ماند
شکسته وزن شعرم راوی این درد می ماند
نمی دانم چه حکمت بود در حزن آفریدن ها
چرا این تحفه ها از غیب بی همدرد می ماند
۹۳/۰۷/۲۳
مدادم روی هر سطری چو سنگی سرد می ماند
شکسته وزن شعرم راوی این درد می ماند
نمی دانم چه حکمت بود در حزن آفریدن ها
چرا این تحفه ها از غیب بی همدرد می ماند
رباعی قشنگی بود خوش به حال شما که کلمات را خیلی قشنگ می بافین .واین ازلطف پروردگاراست که شامل شماشده است .